Zo moeder, zo dochter
Op de verjaardag van mijn moeder (80) heb ik haar verrast met een spel. Bij het ontwerp van het spel heb ik herinneringen verwerkt die mij dierbaar zijn. Met foto’s, leuke en gekke opdrachten over vroeger, nu en de toekomst.
Terwijl ik aan het zoeken was naar oude foto’s, herinneringen, leuke anekdotes ontdekte ik een rode draad. Opeens viel mij op, dat mijn moeder aardig wat clowns verzamelde in haar huis. Ik zag pentekeningen van clowns, beeldjes, een zelfgeschilderde pierrot. En nog niet zo lang geleden heeft ze mij ook een speeldoos clown cadeau gegeven. Deze ontdekking bracht mij op het idee om iets meer te gaan lezen over de betekenis van een clown.
De clown, een wandelend hart
Ik vond een boekje in mijn kast over clownerie. De titel van het boekje is “De clown, een wandelend hart.” De clown wordt ook wel gezien als het symbool van het kind in ons. Het kind dat graag wil spelen, vrij wil zijn en op ontdekkingsreis is. Het karakter van de clown kan in zijn spel helpen je vrij te maken om nieuwe ervaringen op te doen. Dat is een boeiend en spannende tijd. Het is ook een kwetsbaar avontuur, omdat je veel van jezelf laat zien. De clown, handelt en spreekt vanuit zijn hart. De clown verlangt ernaar om vrij te zijn en wil dat graag doorgeven. De clown, een wandelend hart. Ik begrijp nu, dat de clown en een wandelend hart bij elkaar horen. Twee symbolen, met dezelfde betekenis.
Een spelend hart
In de afgelopen jaren heb ik een verhalenlijn ontwikkeld. Het verhaal begon met een potlood en papier. Al spelend tekende ik een hart, dat een verhaal bleek te hebben. Het verhaal breidde zich steeds verder uit tot een verhalenprogramma met allerlei aktiviteiten en optredens. Met het kinderprogramma wil ik kinderen aanmoedigen om hun hart te volgen en hun eigen weg te gaan. Het verhaal van het spelende hart bracht mij terug naar mijn moeder. Mijn moeder heeft de vrijheid van het clown zijn, aan mij doorgegeven. Zo mooi.
Het spel van je leven
Op het verjaardagsfeest van mijn moeder hebben we samen het spel gespeeld. Mijn moeder kwam als eerste aan op haar eigen feest (speelvak 63). Als verrassing stond er natuurlijk een kado op haar te wachten. Ze heeft van mij het beeldje van prof. Plezier cadeau gekregen.
Het was een feestje om dit spel te maken. Voor mij was het heel bijzonder, om de rode draad tevoorschijn zien komen tussen mijn moeder en mij. De clown, een wandelend hart. Zo moeder, zo dochter. Spelen brengt harten samen. 🙂
